கடிகாரம் பார்த்து
அவசரமாய் எழுந்து
அரக்க பறக்க குளித்து
உடை உடுத்தி
எதிர் கடையில்
சர்க்கரை அதிகமாய் என்று கேட்டு வாங்கி
தேநீர் அருந்துகையில்
கோப்பையில் தெரிகிறது
அம்மாவின் முகம்!
இயந்திர தனமான அலுவல்களை முடித்து விட்டு
திரும்புகையில்
வந்து விட்டான் நம் தோழன்
என மெத்தையும் என் அறையும்
அதனதன் துக்கத்தை தொலைக்க
நான் துக்கம் அடைகிறேன்
நாளை காலையாவது என் அம்மாவின் இனிய குரலில் எழ மாட்டோமா என்று!
No comments:
Post a Comment